Er is minstens één reden om naar Porca Miseria, het nieuwste werk van Trajal Harrell, te gaan kijken. Het Holland Festival is dit weekend gastheer voor de Amerikaanse choreograaf die vooral bekend is van zijn Vogueing werk, en de soundtrack van zijn trilogie is ronduit prachtig. Beginnend met Willie Nelson en eindigend met de Lamento della Nimfa waarmee Claudio Monteverdi…
Moby Dick; or, The Whale is het laatste gesammtkunstwerk van kunstenaarscollectief Moved By The Motion, Schauspielhaus Zürig en Wu Tsang. Haar bewerking van de grote Amerikaanse klassieker even gelaagd als het boek. Waar Herman Melville verslagen, wetenschappelijke bronnen en monologen gebruikt, zet Tsang film en muziek in. In een collage van theatrale performances, dans, found footage, animatie en documentatie natuurbeelden,…
Als de mensheid uitsterft is er ergens een vrouw geweest die als laatste geen kind meer heeft gekregen. Aan wie die eer? In het Holland Festival brengt een ensemble van twaalf performers nu een requiem voor die laatste niet-moeder. Actrice en zangeres Joy Wielkens is de buitengewoon ontwapenende hogepriesteres in deze bij tijden best zware avond, waarin het einde der…
Het getuigt of van enorm lef, of van grenzeloze naïviteit, om een musical te maken waarin een slavenhandelaar in Afrika door een liedje bekeerd wordt tot een leven in liefde en respect voor de medemens. Toch is Yemandja, het stuk dat in een decorloze uitvoering werd gebracht in het Holland Festival, eigenlijk precies dat. Ik zou het ook kunnen uitleggen…
“You know, I am just a little man, I want to introduce you my wife,” zei de Franse Abd al Malik tegen het Holland Festival-publiek. Gelijk heeft ie, want zijn Marokkaanse vrouw Wallen was van 2001 tot 2008 ongetwijfeld een van de koninginnen van de Franse R&B wereld. Hiermee was de toon gelijk gezet, want de befaamde zangeres schitterde 18…
Wat doet trauma met mensen? Veel, kan ik nu zeggen, na het horen en vooral zien van Le Moindre Geste in het Holland Festival. De voorstelling is heel bijzonder van opzet, en alleen daarom al mooi om mee te maken, en confronterend, voor zowel de amateurs die het uitvoerden, als de liefhebbers die ernaar keken. Le Moindre Geste is te…
‘Waar komt dat geluid toch vandaan?’ Hoorde ik iemand achter me fluisteren. Rechts boven het publiek, zag ik een man buisklokken, idiofonen en ander slagwerk bespelen. Achter de tribune van 1000 man, resoneerde een piano. Een celesta klonk in de hoek van de Gashouder. Verschillende klanken reisden rond door de zaal zoals de aarde zijn rondje maakt in door sterrenhemel.…
Bij binnenkomst van het Transformatorhuis op het Amsterdamse Westergasterrein worden we verblind door een rij felle lampen op de vloer. Een lage toon geeft een soort prettige onrust, een geluid van mogelijkheden. Dan dooft het licht en zitten we in het aardedonker, rode halve maantjes van het staren in de lampen nog op het netvlies gebrand. De toon houdt aan…
De Beninse zangeres Zeynab Abib had wat goed te maken. En dat deed ze. Als gastartiest in de openingsvoorstelling van het Holland Festival vorige week trad ze voor het voetlicht met de associate artist van het Holland Festival, Angélique Kidjo, maar kwam zij niet helemaal uit de verf. Ditmaal, niet in het grote Carré maar in de intiemere Grote Zaal…
Gebrek aan wortels en ouderlijke liefde tekent een mens voor het leven, laat Marina Jarre zien in haar autobiografie Verre vaders. Welverdiende plek in de literatuur Waarom wordt Marina Jarre, behalve door een aantal kenners, niet beschouwd als een van de grote schrijvers van het naoorlogse Italië? Dat vraagt collegaschrijfster Marta Barone zich af in het voorwoord bij Jarres autobiografie…
De duistere, spannende debuutroman Aarde eten van Dolores Reyes brengt de lezer op het puntje van z’n stoel. Wie slecht slaapt van spannende films kan Aarde eten, de indringende debuutroman van de Argentijnse Dolores Reyes, misschien maar beter niet lezen vlak voor het slapengaan. Want het is een macaber verhaal dat onder de huid kruipt. De vertelster is een meisje…
Kunnen we vanaf nu afspreken dat we alle DJ’s vervangen door echte drummers? Ik bedoel, wat ik meemaakte bij de première van Eros, het nieuwste project van Schweigman&, was zo overweldigend, dat ik me niet meer kan voorstellen dat ik ooit op een drummachine uit mijn dak ben gegaan. Twee levende drummers, spatgelijk en tegelijkertijd afzonderlijk de sterren uit de…
Ok. Eén keer zal ik het zeggen. Dat Yara Piekema de dochter van Harry Piekema is. Je weet wel: die man die eigenhandig die Zaanse Grootgrutter een menselijk gezicht gaf. Harry was al een grote in het Utrechtse, en nu blijkt hij stiekem, jaren geleden, een nog grotere het leven gegeven te hebben: Yara Piekema, niet langer de dochter van,…
Nederland leerde de Frans-Senegalese auteur David Diop enkele jaren geleden kennen met zijn roman Meer dan een broer, een indrukwekkende vertelling over een stukje Frans-koloniale geschiedenis, die werd bekroond met onder meer de Europese Literatuurprijs en de International Booker Prize. Ook zijn goed ontvangen nieuwe roman, Reis zonder terugkeer, of de verborgen cahiers van Michel Adanson is een belangrijk boek…
Op Goede Vrijdag woonde ik, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst IND, in de Lourdeskerk in Scheveningen de 100ste voorstelling bij van Salomonsoordeel. Wijbrand Schaap bezocht de confronterende theaterproductie in juli 2021 en schreef toen al over de perikelen van een asielprocedure bij de IND. Hoe staat de voorstelling er nu voor? Even in een notendop: in Salomonsoordeel doen drie spelers…
Wat kan kunst voor kinderen toch mooi zijn als er een echte kunstenaar mee bezig is. Wanneer thema’s als dood, verliefdheid, eenzaamheid en buitensluiting op een zo mooie manier invoelbaar worden gemaakt dat je met een dieper gevoel over het leven naar buiten stapt? Met theatermaaktser Moniek Merkx, kan dat. Een jaar geleden nam ze afscheid als artistiek leider van…
Dat je opeens terug bent in 1996 bij Zwarte Sneeuw, de televisieserie waarin actrice Tamar van den Dop destijds een hele generatie kijkers aan zich wist te kluisteren. Sindsdien zijn haar ravenzwarte krullen veranderd in een schitterende wolk zilver, maar wie naar de Leedvermaak-trilogie van Het Nationale Theater gaat, ziet opeens die jonge Tamar terug. Een wonder van talent in…
Babeth Fonchi Fothchind. Onthou die naam, want ze gaat groot worden, als ze het niet al was, maar dan buiten mijn zicht. Kan gebeuren, met al die bubbels en vinkjes waartussen we ons een weg door het leven banen. In juni 2022 komt haar debuutbundel uit, en dan kun je het zelf lezen. Ik zag haar op een dinsdagavond tijdens…
Wat een schitterende schoonheid aan Nederlandse taal van Tom Lanoye! Wat een grootsheid aan toneel van Theu Boermans! Wat een geweldig acteren van Romana Vrede, Mark Rietman en Myrthe Huber! Drie uur genot op het allerhoogste niveau dat cultuur te bieden heeft. En dan is de Koninklijke Schouwburg in Den Haag op een zaterdagavond niet eens uitverkocht. Heeft de grote…
We willen steeds het beste doen, maar falen meestal gruwelijk. Of dit onze gewone manier van denken is, of dat we dat idee te danken hebben aan Ovidius, we zullen het nooit weten. We kunnen wel stellen dat het literaire werk ‘Metamorfosen’, dat de Romein Ovidius in het eerste jaar van onze jaartelling publiceerde, het allerinvloedrijkste boek is van de…
Welke zin ons is bijgebleven? De vraag aan het publiek komt van Madeleine Matzer na afloop van de voorstelling ‘Smart’. Het is een nogal beladen vraag, want het stuk gaat over heel direct verlies. Als er net een kind dood is gegaan door een stompzinnig ongeluk is elke zin die je herinnert goud waard. Het stompzinnige ongeluk dat het onderwerp…
Weinig acteurs kunnen zo treffend schuchterheid verbeelden als Jan-Paul Buijs. Met z’n prachtige Circus Treurdier maakte hij een aanstekelijke voorstelling die iedereen die iets tegen grote bekken heeft zou mogen genieten. Vooral aan kletsshowtafels en op Twitter, maar ook met de onophoudelijke smurrie van columns in de Volkskrant; de grote bekken van het betwetervolk oefenen een macht uit die je…
Ulrich Alexander Boschwitz. Onthou die naam. Een schrijver die ons maar twee boeken naliet, en wiens levensgeschiedenis als een gruwelroman van de twintigste eeuw leest. Hij schreef, in 1939, drie jaar voor zijn dood door een torpedo in de Indische Oceaan, ‘The Man Who Took Trains’, onder zijn Engelse pseudoniem John Grane. Dit boek, in 2018 in de oorspronkelijke Duitse…
Het opgeven van een dierbare vergiftigt lichamen, die elkaar vervolgens afstoten. Is er troost voor pijn van wreedheid? Jaarlijks overlijden ongeveer duizend kinderen tot 20 jaar, het merendeel baby’s. En sterven er 600 mensen in het verkeer, gelukkig veel minder dan voorheen, maar sinds 1945 meer dan in de Holocaust. Er zijn geen collectieve herdenkingen voor, nabestaanden lijden vaak in…
Een jeugd waarin niets gebeurt en die even desolaat als eenzaam is. Je zou denken dat dat nauwelijks stof voor een boek oplevert, maar Dolores Prato (1892-1983) bewees het tegendeel. Haar autobiografische roman Daar op het plein is niemand, grofweg 800 pagina’s dik, werd ruim veertig jaar geleden in een zeer sterk verkorte versie uitgegeven. Prato, toen al hoogbejaard, was…
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.